مریز آبروی سرازیرِ ما را
به ما بازده نان و انجیر ما را
خدایا! اگر دستبند تجمّل
نمیبست دست کمانگیر ما را،
کسی تا قیامت نمی کرد پیدا
از آن گوشه ی کهکشان تیرِ ما را
ولی خسته بودیم و یاران همدل
به نانی گرفتند شمشیر ما را
ولی خسته بودیم و می برد طوفان
تمام شکوه اساطیر ما را
طلا را که مس کرد، دیگر ندانم
چه خاصیّتی بود اکسیر ما را
پ.ن :
گاهی اوقات ما در حالات و شرایطی واقع می شویم که اگر به لحظه بخواهیم اعلام موضع بکنیم ، این احتمال وجود دارد که در آینده ای ن چندان دور پی به اشتباه خود برده و از نظر خود پشیمان شویم. اکنون کسانی که از سخن پیشین ما آگاهی داشته اند ، با نگاهی دیگر به مواضع آینده ما خواهند نگریست، پس سخن ما برای این قشر از اطرفیانمان سخنی نا پخته تلقی خواهد شد.
شاخصه هایی که برای سنجش اتفاقات پیرامون ما وجود دارند که منتهی به موضع گیری ما خواهند شد، برای هر شخص متفاوت و گاها منحصر به فرد می باشد.
در برخی موارد نیز ما به لحاظ تجربه کم و یا خبره بودن برخی افراد پس از یک بررسی عقلانی، مواضعی را که آن فرد یا افراد مورد قبول ما اتخاذ می کنند را بر می گزینیم و آنها را به عنوان یکی از شاخصه های خود انتخاب می کنیم.
رهبری یکی از افرادی ایست که برای خیل عظیمی از سیاست مداران و مردم عوام در سراسر جهان به عنوان شاخصه ای قابل اعتماد و امتحان شده هستند.
برای جوانان این مرز و بوم نیز که از ارادتمندان به این شخصیت سیاسی و دینی هستند، در خیلی از موارد رهبری به عنوان خطکشی عمل می کند که می توان با اعتماد کامل به سخنان ایشان تکیه کرد و برای حرکت از راهنمایی ایشان استفاده نمود.
برای این واقعه اخیر ( مسائل مربوط به توافق ژنو ) نیز ما اعتماد و اتکای خود را به این مواضع از دست نخواهیم داد با این که شرایط سخت و سرنوشت سازی می باشد، اما می دانیم که "هدف از طوفان رقصاندن شاخه ها نیست بلکه امتحان ریشه هاست".
پس به فرمان رهبری سر نهاده و همچنان به حمایت از جوانان انقلاب ادامه می دهیم و از سنگ اندازی در راهی که پیش گرفته اند خودداری می کنیم که این همان دلخواه دشمنان این نظام برومند است.
۹۲/۱۱/۰۳
۲
۰
تراز قلم
با مطلب " آنها که دق می کنند و می میرند ..." (قسمت اول) به قلم رابین سون کروزوئه، میزبان شما هستیم.