غزلی جانسوز از امام خامنه ای در مورد امام زمان(عج)

خدا کند که کسی حالتش چو ما نشود
ز دام خال سیاهش کسی رها نشود
خدا کند که نیفتد کسی ز چشم نگار
به نزد یار چو ما پـست و بی بها نشود
به حق رَخت غلامی خدا کند که کسی
چو ما ز ســفره ارباب خود جدا نشود
جــواب ناله ی ما را نمی دهد دلبر
خدا کند که کــسی تحبس الـدعا نشود
به خانه ی دل ما پا نــمی نهد دلــــبر
خدا کند که دلی خـــانه ی جفا نشود
شنیده ام که از این عبد یار خـــسته شده
خدا کند که به اخراج ما رضا نشود
مریض عـشقم و مارا طبیب لازم نیست
خـــدا کند که مریضیِ ما دوا نشود

نمی شود به خدا

مخواه مصلحت اندیش و منطقی باشم...

نمی شود به خدا
پای عشق در کار است

یا امام رضا(ع) دارم میام پابوسیت ، ولی خیلی دیر میگذره این چند روز مونده به موعد وصال،

خودت یه کاری کن، دلی که دیگه نمونده ولی نبض همین تکه های باقی، رضا رضاست.

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی

لطف امام رئوفم

عشق در واژه نمی گنجد و معنا نشود

عاشقی با اگر و... شاید و... اما؛ نشود

 

شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

هر کسی دربه در خانه لیلا نشود

 

دیر اگر راه بیفتیم به یوسف نرسیم

سر بازار که او، منتظر ما نشود

 

لذت عشق به این حس بلاتکلیفیست

لطف تو شامل ما، یا بشود یا نشود

 

من فقط روبه روی گنبد تو خم شده ام

کمرم غیر در خانه تو، تا  نشود

 

هر قدر باشد اگر دور ضریح تو شلوغ

من ندیدم که بیاید کسی و جا نشود

 

بین زوار که باشم، کرمت بیشتر است

قطره هیچ است، اگر وصل به دریا نشود

 

امن تر از حرمت نیست همان بهتر که

کودک گم شده در صحن تو پیدا نشود

 

دردهایم به تو نزدیــک ترم کرده طبــیب

حرفم این است که یک وقت مداوا نشود

 

طوری افتــــاده گـــره بـر دل بیتاب، دخیل

که به جز دست تو با دست کسی وا نشود

 

عشق در واژه نمی گنجد و معنا نشود

عاشقی با اگر و... شاید و... اما؛ نشود

توصیه های آیت الله بهجت برای زیارت امام رضا (ع)

مرحوم آیت الله بهجت در میزان رحمت اهل بیت علیهم السلام و نحوه زیارت آنها اظهار می دارد: خدا می داند رحمت اهل بیت (علیهم السلام) و خاندان رسالت چه قدر وسیع است. رحمت اینها ، تابع رحمت واسعه الهی است.

 اگر کسی بخواهد تشنگی و عطش دیدار معصومین (علیهم السلام) را در وجود خود تخفیف دهد، زیارت مشاهد مشرفه، به منزله ملاقات آنها و دیدار حضرت غایب (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. آنها در هر جا حاضر و ناظرند.
هر بلایی که به ما می رسد، در اثر دوری از اهل بیت (علیهم السلام) و روایات ماثوره از ایشان است. نجات برای کسی است که اهل بیت (علیهم السلام) را در همه جا مورد تخاطب و حاضر ببیند.
هر کس به هر کدام از این چهارده معصوم (علیهم السلام) محبت داشته باشد، کارش تمام است. فقط شرطش این است که محبتش راست باشد. محبت صادقانه این است که محبت مخالف در آن نباشد.
از محبت اهل بیت (علیهم السلام) نباید دست برداشت، همه چیز توی محبت است، اگر چیزی داریم از محبت است. خدا کند این توجه و ارادت و محبت به اهل بیت (علیهم السلام) در دلهای ما باقی بماند و با محبت آنها از دنیا برویم.
حرم مطهر امام رضا (علیه السلام) نعمت بزرگ و گرانقدری است که در اختیار ایرانی ها است، عظمتش را خدا می داند. انسان اگر هر یک از مشاهد مشرفه را طواف کند، همه مشاهد را در همه جا زیارت کرده است و برای او مفید است.
ایرانی ها باید نعمت حرم حضرت امام رضا (علیه السلام) را که زیارت آن برایشان فراهم است، مغتنم بشمارند!
زیارت امام رضا علیه السلام از زیارت امام حسین (علیه السلام) بالاتر است، چرا که بسیاری از مسلمانان به زیارت امام حسین (علیه السلام) می‌روند. ولی فقط شیعیان اثنی عشری به زیارت حضرت امام رضا (علیه‌السلام) می‌آیند.

الفبای حجاب

حـجــاب

حـــ...فظ حریم بانوان، 

جـــ...لب رضای خداوند، 

 ا  .....اُلفت میان زن و شوهر،

بــــ...رکت برای جامعه

داستان واقعی: امام رضایم (ع) مرا به پا بوسی طلبید

دیروز توی محل کارم قرعه کشی شد برای سهمیه سفر به مشهد الرضا (ع) 

وقتی که بین همکارا این موضوع مطرح شد و قرار شد این انتخاب به قرعه باشد. اسامی همکاران توی یه کیسه جمع کردیم که چند نفر برای پا بوسی به مشهد برن. بزرگ مجموعه(آقای رستمی) رو برای برداشتن قرعه آوردیم. من دقیقا کنارش ایستاده بودم،

دلم هواتو کرده یا رضا (ع)

دلم خیلی هوای مشهد الرضا (علیه سلام) رو کرده ، جاتون خالی

پارسال این موقع همراه با همسرم و خانواده اونجا بودم 

 

برای صحنت دلتنگ شده‌ ام ای ضامن مهربانم 

تو رو به جوادت قسم امسال هم خودت همه شرایط رو فراهم کن  تا بیام پا بوست امام رئوفم، سلطانم، مولایم 

راه حل امام رضا(ع) برای صاحب فرزند شدن

 

شخصی به امام رضا (ع) از نداشتن فرزند شمایت می کند حضرت میفرماید انگشتر از فیروزه بگیر و بر آن بنویس «رب لا تذرنی فردا وانت خیر الوارثین » (وسائل ج۵ ص ۹۴-۹۵)