فللّه خیر حافظا و هو ارحم راحمین
همه می دانیم این دعایست که ما هنگام بدرقه مسافران مورد استفاده قرار می دهیم،
زمانی که در حال رفتن هستند
در زمان جنگ تحمیلی این دعا تداوم داشت و گاهی هر روز در هر کوچه و محله ای میشد نوایش را شنید که برای حفظ جوان و میهن عزیزمان همراه رزمندگان به منظور حفظ از کلیه بلاها در توشه سفرشان می‌گذاشتیم .
ازآن هشت سال مدتی گذشت.....
ملت هوشمند ایران بصورت ویژه در سالهای ۷۶ و ۸۴ و چند مورد دیگر این ورد را بدرقه راه چند تن از عزیزانش نموده است. بزرگوارانی که چند سالی را به خدمت گذاری به مردم این خاک همت گمارده بودند و کم یا زیاد، خوب یا بد، مثبت، منفی یا خنثی بر صندلی " احساس تکلیف"شان تکیه زده و بر این مرکب مدتی رانده اند.
