رهبری در ابتدای سال حماسه سیاسی و اقتصادی به عنوان سرلوحه رفتار و افکار ایرانیان معرفی نمودند. این یعنی وظیفه سنگین و بسیار ظریف حماسه سازی کردن بر دوش تک تک ولایت مداران قرار گرفته که هر کسی به نوبه خود و در حد توان، بصیرت و زکاوت خود باید در راه تحقق این آرمان قدم بردارد.
در این میان کسانی هستند که بار بیشتری بر دوششان وجود دارد و علت این امر مسئولیت و یا طلب مسئولیتی است که متقبل شده اند.
باید توجه داشت که مسئولیت های بزرگ، مردان بزرگ می خواهد و در این زمان که امر ریاست جمهوری به انتخاب گذاشته شده است، افراد زیادی برای شرکت در این گزینش اعلام آمادگی کرده و نام نویسی نموده اند. البته باید به امر رهبری توجه داشت که فرمودند :" ما عرض کردیم سلائق مختلف و هر کسى که احساس میکند توانائى دارد، بیاید وسط میدان؛ تودهى مردم و جمعیت عظیمِ دهها میلیونى ملت هم انشاءاللَّه وارد میدان خواهند شد؛ اما در محاسبه، آن کسانى که داوطلب میشوند، اشتباه نکنند؛ بدانند مدیریت اجرائى کشور یعنى چه. نه در ارزیابىِ نیازى که کشور به یک قدرت اجرائى دارد، اشتباه کنند، نه در ارزیابى توانِ خودشان اشتباه کنند. اگر چنانچه ارزیابى درستى انجام دادند، بیایند توى میدان؛ ملت هم نگاه میکند، انتخاب میکند."
در بین جوانان هستند کسانی که برای آزمون کنکور خود تلاش های بسیاری کرده اند و تا شب قبل از امتحان هم به این در و آن در می زنند، تمام زندگی خود را برای قبولی در همان بار اول هزینه می کنند و حتی می پندارند که این قبولی در این آزمون برابر با ادامه حیاتشان الزام است.
حال آقایانی که برای این جایگاه احساس تکلیف های تصنعی داشته اند باید کلاه خود را قاضی کرده و برای آینده خود برنامه های درست داشته باشند. اینکه برای ریاست جمهور مناسب نیستند به این معنا نیست که در هیچ جایگاهی نمی توانند مفید باشند و یا از چشم افتاده و مردم دیگر آنها را قبول ندارند، خیر هرگز این گونه نیست. اگر شورای نگهبان آنها را تایید نکرد یا مردم به کسی دیگر رای دادند، این فقط به این منظور است که آنان برای پست بزرگ ریاست جمهوری انتخاب نشده اند و نه چیز دیگر.
حفظ آرامش مردم و نظام و همچنین امنیت ملی که با خون برادرانمان به ارمغان آمده است، از واجبات این بازه از زمان است و ما نباید به هیچ بهانه ای بگذاریم خدشه ای بر آنها وارد شود.
با وجود گذشت تنها یک روز از اتمام زمان ثبت نام در انتخابات رئیس جمهوری، در گوشه و کنار سایت های خبری دیده می شد افرادی که هنوز تایید صلاحیت شان معین نشده است با ادبیاتی صحبت می کنند که گویا در دور دوم رای گیری هستیم و ایشان شانس اول محسوب میشود.
حال شما با این ذهنیت تصور کنید که شورای نگهبان این افراد را رد صلاحیت کند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
قضاوت با شما
آیا این تقوی سیاسی است؟ و این افراد ظرفیت ریاست هفتاد و چند میلیون ایرانی را دارند؟